
Het hart, meer dan een pomp?
Het afgelopen jaar kwam ik door omstandigheden veel in ziekenhuizen. Niet zozeer omdat ik daar nu zelf iets te zoeken had, maar meer omdat er in mijn naaste familie het nodige speelde op gezondheidsvlak.
Nu kijk ik ondertussen, door mijn meer recente opleidingen en ervaring, iets anders aan tegen de huidige gezondheidszorg. Ik weet gewoon dat er veel meer mogelijk is dan wat we nu als “de standaard” beschouwen en dat vind ik soms een lastig spanningsveld. Tegelijkertijd, ik blijf altijd nieuwsgierig en onderzoekend, want wat is de waarheid als het gaat om gezondheid en herstel?
Persoonlijk denk ik ook dat er niet één waarheid is die je voor iedereen met gezondheidsproblemen zou kunnen uitrollen. Want ten eerste is ieder mens uniek en ten tweede, weten we eigenlijk wel echt alles van het menselijk lichaam?
Verwondering in de ziekenhuisgangen
Maar terugkomend op de huidige gezondheidszorg, daar ben ik ook echt onder de indruk geraakt van wat ze allemaal maar kunnen en dan ook nog de manier waarop. Zo wist ik bijvoorbeeld helemaal niet dat er tegenwoordig ook al sprake is van operaties door middel van heuse operatierobots. En als je dan begrijpt dat bijvoorbeeld daarmee geopereerd kan worden zonder een hele buik open te maken, dan kun je je ook wel voorstellen dat dit na afloop ook zal leiden tot sneller herstel.
Maar dat is allemaal mechanisch en dan krijg je bijna het gevoel dat jouw lichaam niet meer is dan een fabriek die slechts uit onderdelen bestaat. Persoonlijk kijk ik echter graag nieuwsgierig verder naar wat er nog meer speelt. Immers, als ons lichaam een fabriek zou zijn met slechts onderdelen, dan repareer je iets wat kapot is en dan leef je vrolijk verder.
Maar de praktijk is wispelturiger, toch?
Want waarbij de ene persoonlijk bijna fluitend het ziekenhuis uitstapt na een bepaalde operatie, zal het bij een andere persoon die exact dezelfde operatie heeft ondergaan, het er heel anders aan toegaan. Zelfs als het om exact dezelfde persoon zou gaan.
Laatst wees mijn man me op een artikel over een Spaanse hartonderzoeker die ontdekte dat het hart misschien helemaal geen pomp is, zoals we altijd hebben gedacht. Volgens zijn onderzoek is het hart een spier die in een spiraalvorm is opgebouwd. En door die spiraalbeweging zou het bloed als vanzelf in beweging komen. En hij kwam tot die ontdekking na meer dan 1000 harten te hebben onderzocht.
Ik vind dat mooi want dit zou ook weer aansluiten bij wat ik ondertussen heb mogen leren over Chakra’s en Meridianen en de stroom van levensenergie.
Of dit nu volledig klopt of niet, dat laat ik graag aan mensen over die dat beter kunnen beoordelen dan dat ik dat kan. Maar toch, het is zo interessant om weer eens opnieuw te kijken naar wat we al weten. Want klopt dat wel? En wat als er gewoon nog meer is?
HeartMath: wetenschap met een hart
Het HeartMath Institute doet al decennialang onderzoek naar de intelligentie van het hart. Zij zeggen niet dat het hart géén pomp is, maar juist dat het véél meer is dan alleen maar een pomp. Het hart heeft een eigen zenuwstelsel en communiceert voortdurend met onze hersenen. Hun onderzoek laat zien dat emoties, hartslag en ademhaling nauw met elkaar verbonden zijn. Wanneer het hart en het brein in harmonie samenwerken, iets wat HeartMath ‘hartcoherentie’ noemt, dan we functioneren we als mens beter op fysiek, mentaal en emotioneel niveau.
En precies daar komt het idee van de mens als slechts een fabriek van onderdelen weer samen met alles wat de mens nog meer is. En dat betekent dat we via eenvoudige, natuurlijke middelen zoals ademhaling, aandacht en gevoelens van dankbaarheid ons eigen systeem kunnen helpen herstellen en (weer) in balans brengen.
Wat als gezondheid meer is dan “niet ziek zijn”?
In mijn werk als coach zie ik heel regelmatig dat herstel niet alleen draait om wat “kapot” is. Het gaat over het (terug)vinden van balans in het geheel. Over luisteren naar wat ons innerlijk en dan zeker ook ons hart ons probeert te vertellen.
Het lichaam is geen machine, maar een levend systeem dat kan samenwerken, communiceren en zichzelf herstellen, als we leren luisteren. En dat vraagt niet om “quick fixes”, maar om aandacht, nieuwsgierigheid en vertrouwen.
Her-inneren wat we eigenlijk al weten
Eerlijk gezegd heb ik wel eens het gevoel dat we dit heel vroeger gewoon al wisten, maar dat we het op enig moment zijn vergeten. We kwamen op een punt waarop we alles wilden onderzoeken en verklaren. Maar wat als dat gewoon niet kan omdat sommige dingen zich nu eenmaal niet vanuit het hoofd laten verklaren.
Wat als ons hart niet alleen bloed rondpompt, maar ook wijsheid, ritme en gevoel draagt. Dat herstel niet alleen van buitenaf komt, maar ook van binnenuit. Misschien mogen we dat weer her-inneren: dat we niet gebroken machines zijn, maar levende wezens met een ongelooflijk zelfherstellend vermogen.
Dus laten we nieuwsgierig blijven. Naar ons hart. Naar ons lichaam. Naar wat er mogelijk is, voorbij wat we denken te weten.
Neem eens een moment om je hand op je hart te leggen. Adem rustig in en uit. En vraag jezelf: Wat probeert mijn hart mij vandaag te vertellen?
Tot slot
Gisteren, tijdens de Samhain Seizoenswandeling, mocht ik weer ervaren hoe bijzonder het is om samen stil te staan, te vertragen en echt te luisteren naar de natuur én naar wat er in ons hart leeft.
Het leverde na afloop prachtige reacties op van de deelnemers.
Wil jij dat ook ervaren? Wandel dan een keertje mee.
In de komende maanden staan er weer nieuwe Seizoenswandelingen gepland. Momenten om te verbinden, te ademen en weer even thuis te komen bij jezelf.
Je vindt hier alle Seizoenswandelingen terug
Wil je geen blog of inspiratiemoment missen?
Schrijf je dan in voor mijn Inspiratiemail. Zo ontvang je tips en verhalen als eerste in jouw mailbox.