Wat zou er gebeuren als je Kerst gewoon eens anders zou vieren?
In de weken richting Kerst lijkt alles sneller te gaan. Veel mensen voelen onrust of spanning, terwijl het verlangen naar rust en eenvoud juist groter wordt. Misschien is dat geen toeval, maar een teken dat deze tijd van het jaar iets anders van ons vraagt.
Wat is het toch een gekke tijd van het jaar, die periode richting Kerst…
Het doet iets met mensen. En eerlijk gezegd doet het ook iets met mij. Je hebt natuurlijk de mensen die Sinterklaas het land uitkijken en dan gelijk als een malle gaan versieren, maar je hebt ook de (bijna) kersthaters. De mensen die bij voorbaat al jeuk krijgen bij het woord kerst, het liefste onder een dekentje kruipen en ergens in januari pas weer tevoorschijn komen.
Maar of je nu een liefhebber bent of niet: Kerst komt eraan en dat valt niet te missen.
Je ziet het op tv, in reclames, in etalages, in de supermarkt. Overal mooie plaatjes van gezellige tafels, perfect geklede mensen en een sfeer waarin alles klopt en iedereen ontspannen is.
Tenminste… zo lijkt het.
De drukte waar niemand echt voor kiest
Want ondertussen gebeurt er vaak iets heel anders.
Op het werk moeten de laatste dingen nog afgerond worden. Misschien heb je mensen uitgenodigd om te komen eten, dus zijn er boodschappenlijstjes, bestellijsten en een menu waar je ineens toch weer over twijfelt. Want ja, het moet natuurlijk wel een beetje bijzonder zijn.
Je huis krijgt ineens extra aandacht. Even nog een grote schoonmaak zodat het er perfect uitziet. De kerstversiering moet nog opgehangen. Cadeautjes gekocht, ingepakt. Misschien stuur je ook nog kerstkaarten rond aan familie en vrienden. En dan gebeuren er soms ineens dingen waar je helemaal geen rekening mee had gehouden. Kinderen die onverwacht thuis zijn. Plannen die veranderen. Twijfel over wat verstandig is, wat kan en wat niet.
En zelfs als je geen kinderen hebt, kun je het gevoel herkennen dat deze weken altijd nét iets te vol zitten. Alsof je in de aanloop naar kerst vooral heel druk bent met alles wat nog moet, terwijl je ergens ook verlangt naar rust.
Wat we zijn vergeten over deze tijd van het jaar
Wat mij steeds meer opvalt: hoe logisch die onrust eigenlijk voelt, en tegelijk hoe onnatuurlijk hij is. Want buiten, in de natuur, gebeurt iets totaal anders. De dagen zijn kort en het is donker. Alles trekt zich terug. De groei staat stil en de energie is helemaal naar binnen gekeerd.
En wij? Wij trappen het gaspedaal nog even lekker in. Alles moet nóg sneller, nóg meer prikkels, nóg meer verwachtingen. En dat botst eigenlijk zo enorm met hoe deze periode eigenlijk zou moeten zijn. En dat voelen we stiekem gewoon. Een gevoel dat wij niet kunnen plaatsen, maar wat toch steeds nadrukkelijker aan onze “voordeur” aanklopt en vraagt om binnengelaten te worden.
Midwinter: leven volgens het ritme van de natuur
In het Keltisch Jaarwiel staat deze periode bekend als Midwinter (Yule). Het moment van de langste nacht, rond 21 december. Een kantelpunt waarop de tijd heel even stil lijkt te staan voordat het wiel weer gaat draaien en het licht héél voorzichtig terugkeert.
Midwinter gaat niet over uitbundigheid. OK, de viering zelf wordt zeker gevierd, maar de aanloop hier naartoe vanuit de Samhain viering is een periode van stilte, reflectie, naar binnen keren en vertragen.
En als je dat zo bekijkt, is het eigenlijk helemaal niet zo vreemd dat al die drukte in december wringt als een slecht zittende schoen die je het liefste zou verwisselen voor een paar pantoffels. Misschien proberen we iets te vieren dat in essentie juist vraagt om eenvoud en zachtheid.
Niet nóg meer doen, maar juist minder. Niet alles perfect, maar alles echt.
Hoe ik Kerst inmiddels anders beleef
Voor mij klopt het oude verhaal van Kerst inmiddels niet meer.
Ik heb jarenlang ook geprobeerd alle ballen in de lucht te houden. Naast de drukte op het werk (waarin voor de feestdagen alles af moest) streefde ik altijd naar een soort perfecte Kerst. Maar echt ontspannen voelde het eigenlijk nooit.
Tegenwoordig kies ik bewuster. Kerstkaarten die doen we niet meer. Mijn haar zit prima zoals het zit, dus waarom nog even snel naar de kapper? Cadeautjes? Waarom eigenlijk. En als ik kook, dan vooral niet te ingewikkeld, maar smaakvol en ik probeer ook nog wel een beetje te kijken naar gezonde gerechten.
En op één van de kerstdagen geef ik mezelf misschien wel het fijnste cadeau: níet koken. Gewoon met een bord op schoot, een mooie film of serie, een spelletje doen en niets dat hoeft te kloppen. En wie weet gewoon in een heerlijk huispak met pantoffels. Juist daardoor voelt de aanloop naar Kerst voor mij rustiger en overzichtelijker. En eerlijk gezegd ook betekenisvoller.
En jij?
Hoe beleef jij deze tijd van het jaar?
Wat zou er gebeuren als je Kerst dit jaar eens een klein beetje anders zou vieren? Iets meer in lijn met het ritme van de natuur, en misschien ook met dat van jezelf. Geen grootse antwoorden. Wel ruimte, rust en aandacht. En misschien is dat precies wat deze tijd van het jaar van ons vraagt: vertragen, stilstaan en aandacht geven aan wat echt belangrijk is.
Daarom nodig ik je van harte uit voor mijn Yule Seizoenswandeling op 20 december 2025. Een moment om letterlijk naar buiten te gaan, de stilte van Midwinter te ervaren en even helemaal in het ritme van de natuur te komen.
Gebruik bij aanmelding de kortingscode WINTER-2, waarmee je eenmalig € 2 korting ontvangt op jouw deelname. Kom en voel zelf hoe rust en aandacht deze tijd van het jaar kunnen verdiepen.
En zit jouw agenda op die datum stiekem toch al vol, kijk dan eens naar één van mijn andere Seizoenswandelingen. De eenmalige korting is geldig t/m 6 januari 2026 en mag je dus inwisselen op een seizoenswandeling naar keuze.
Wil je regelmatig op de hoogte gehouden worden van nieuws en mijn blog, schrijf je dan hier in voor mijn nieuwsbrief “Inspiratiemail”.