🧘‍♀️ Persoonlijke groei & Mindset

Ken je dat gevoel dat je ergens middenin zit en alleen nog maar het probleem ziet? Dat had ik vorige week in mijn praktijk ineens in drie gesprekken achter elkaar. Blijkbaar was het “vastzitten in je eigen verhaal” even het thema van de week. Zelf ben ik er soms ook heel goed in. Maar er gebeurt iets verrassends wanneer je één stap achteruit doet........

Het afgelopen jaar kwam ik door omstandigheden veel in ziekenhuizen. Niet zozeer omdat ik daar nu zelf iets te zoeken had, maar meer omdat er in mijn naaste familie het nodige speelde op gezondheidsvlak. Ik verwonderde mij over hoe knap ze tegenwoordig zijn in wat ze allemaal kunnen in ziekenhuizen. Maar het lijkt er bijna op dat we zijn vergeten dat ons lichaam meer is dan een fabriek met losse onderdelen...................

De afgelopen weken was ik moe. Zo moe, dat er letterlijk niets uit mijn handen kwam. Voor wie mij al wat langer volgt, weet dat mijn vader onlangs is overleden. En misschien denk je nu: “Ja joh, niet zo gek toch, na wat jij allemaal hebt meegemaakt.” En heel eerlijk? Daar heb je groot gelijk in. Toch voelde het voor mij frustrerend. Want ik dacht eindelijk weer wat tijd voor mezelf te hebben en toch bleef ik maar moe. Niet alleen futloos, maar gewoon echt uitgeput. Dus ik besloot: “Kom, ik ga er nu alles aan doen om weer fit te worden.”

“En…. weten jullie al waar de vakantie naartoe gaat?” Het is zo’n typische vraag die ieder jaar weer langskomt. En eerlijk is eerlijk, ik stelde ‘m vroeger zelf ook. Want natuurlijk ga je op vakantie. Even eruit. Even weg, toch? Maar wat als je deze zomer gewoon thuisblijft? En wat als je dat niet voelt als een gemis, maar juist als een kans om het echte vakantiegevoel te vinden? En dat gevoel is dichterbij dan je nu zou denken.

In deze blog deel ik mijn persoonlijke reis van verlies, het aankijken van mijn donkere stukken en de weg naar innerlijke groei en verbinding met mijzelf. Wat gebeurt er als de buitenwereld stilvalt? Hoe vind je dan richting, kracht en rust in jezelf? Er zijn van die periodes waarin het leven je niet zachtjes aan de hand meeneemt, maar je gewoon keihard uit de bocht laat vliegen. Geen zachte landing, geen tijd om nog even in de spiegel te kijken of je haar nog goed zit. Gewoon huppakee gevloerd. Figuurlijk dan, hè. Maar toch. Ineens klopt niets meer van wat ooit kloppend voelde. Je hoofd zit vol vragen en je voelt je verdwaald.

In mijn praktijk gaat het opvallend vaak over emoties. Mensen stappen binnen met uiteenlopende vragen: over gezondheid, zingeving, werk, relaties of simpelweg het gevoel dat ze “vastlopen”. En bijna altijd, ergens in het gesprek of traject, komen emoties bovendrijven. Soms heel zichtbaar, soms subtiel, maar zodra die emoties naar de oppervlakte komen, weet ik: hier zit iets wezenlijks. En daar ben ik op dat moment ook blij om. Dat klinkt misschien gek. Of toch niet?

De natuur en haar seizoenen hebben altijd een diepe indruk op mij gemaakt. Er is iets magisch aan de manier waarop het landschap verandert en hoe dat invloed heeft op ons als mens. Of ik nu op pad ben voor mijn (bijna) dagelijkse kruidenrondje, een coachwandeling maak, een stuk fiets of aan het hardlopen ben, ik merk telkens weer hoe sterk we reageren op de wisselingen van de seizoenen. Wanneer de zon schijnt, lijken mensen spontaan vrolijker en energieker. Maar op grijze, regenachtige dagen lijkt iedereen zich juist terug te trekken in zichzelf. Logisch misschien, maar eigenlijk zijn alle seizoenen waardevol en hebben ze hun eigen betekenis. De natuur verandert voortdurend, en als je daar bewust bij stilstaat, kun je er zoveel van leren. Het is niet alleen een cyclus die invloed heeft op de natuur, maar ook een prachtige spiegel voor ons eigen leven.

Leef jij écht jouw eigen leven? Of laat je je, vaak onbewust, leiden door de verwachtingen van anderen? Je eigen koers varen betekent dat je kiest voor wat écht bij jou past. Niet omdat het vanzelfsprekend lijkt, maar omdat je diep van binnen voelt dat het goed is. Vaak kabbelt het leven gewoon voorbij. Misschien herken je dat wel. De ene dag volgt op de andere. Alles voelt vertrouwd en veilig, en dus ga je door op de ingeslagen weg. Maar sta je weleens stil bij de vraag: Is dit nu écht mijn pad?

Spreek de titel “Ik kies voor mijzelf” maar eens hardop uit. Hoe voelt dat voor jou? Grote kans dat er gelijk een “ja maar” achteraankomt. Of heb ik het nu helemaal mis? Maar ik ga je wat verklappen.

Wist je dat de natuur jou altijd iets te bieden heeft? In de natuur kun je prachtige dingen tegenkomen die in veel gevallen ook een mooie werking hebben als het gaat om gezondheid, zowel op lichamelijk vlak als ook op het mentale vlak. En het mooie is, je hoeft helemaal niet zo ver te zoeken!