Kruiden

Graag wil ik iets moois met jullie delen uit mijn praktijk. Ik doe het te weinig realiseer ik mij. Maar ik vind het ook lastig om dit zomaar te doen, want het gaat immers toch ook gewoon over mensen die bij mij aankloppen voor hulp & ondersteuning. Toch ga ik het doen, wat het voorbeeld is zo ontzettend interessant. Eigenlijk voor iedereen.

Bij coachingvraagstukken en emoties zou ik nooit zoiets zeggen. Daar is mijn standpunt meer, kijk het maar aan want doe je dat niet, dan staat dit vraagstuk/deze zorg/deze emotie morgen wederom bij je op de stoep om aan te bellen. Toch maak ik soms ook een uitzondering op deze regel.

Onlangs was ik onverwacht een keertje extra bij de tandarts. Extra, omdat ik in het najaar al voor controle was geweest en de tandarts toen had aangegeven vooralsnog geen gekke dingen te zien. Maar helemaal gerust was ik toen al niet op, want het rommelde namelijk bij een gevulde kies. Een kies die ineens gevoeliger was dan voorheen. Maar de tandarts bekeek het van alle kanten en in gezamenlijk overleg besloten we toen om er niets aan te doen.

Getver, poep! We praten er niet makkelijk over en dat is eigenlijk jammer, want onze eigen poep kan ons veel over onszelf leren.