🧘‍♀️ Persoonlijke groei & Mindset

Knoflook, je weet wel, dat geurende goedje. Als je er lekker van hebt gegeten is de kans groot dat sommige mensen dat wellicht ruiken, de dag na jouw lekkere maaltijd. Maar hé, wat maakt het uit. Jouw maaltijd de avond ervoor was heerlijk, want dat is onder andere iets wat knoflook doet. Het is een heerlijke smaakmaker in de keuken.

Onlangs was ik onverwacht een keertje extra bij de tandarts. Extra, omdat ik in het najaar al voor controle was geweest en de tandarts toen had aangegeven vooralsnog geen gekke dingen te zien. Maar helemaal gerust was ik toen al niet op, want het rommelde namelijk bij een gevulde kies. Een kies die ineens gevoeliger was dan voorheen. Maar de tandarts bekeek het van alle kanten en in gezamenlijk overleg besloten we toen om er niets aan te doen.

Op dit moment sta ik nog even heerlijk in de genietmodus van de afgelopen 3 dagen. De 3 dagen waarop ik mijn Stiltewandeling heb mogen organiseren tijdens Fête de la Nature. Het waren prachtige dagen. Het weer werkte mooi mee, maar ook mocht ik tijdens de wandelingen fijne mensen ontmoeten en begeleiden. En dat “nabubbelen” over de afgelopen dagen bracht mij terug naar een vakantie van 10 jaar geleden. Wij maakten toen een fantastische rondreis over het eiland Madagaskar waar we onvergetelijke indrukken hebben opgedaan over de natuur, het leven in de natuur, de mensen die daar wonen, cultuur, hoe zij leven. Het was een onvergetelijke reis!

In het leven worden we allemaal geconfronteerd met uitdagingen en ongemakken. Soms kunnen deze moeilijkheden je het gevoel geven dat je een slachtoffer bent van omstandigheden. Of het daarbij dan gaat om problemen met jouw gezondheid, persoonlijke tegenslagen of teleurstelling, het hoort allemaal bij het leven. Het gebeurt daarbij maar al te vaak dat je je ongemerkt dan laat meevoeren in een slachtofferrol. Maar wat als je dat niet doet? Wat als je jezelf zou empoweren door verantwoordelijkheid te nemen voor jouw eigen leven?

Veranderen is en blijft spannend of zelfs eng. Dat ervaar ik soms zelf ook nog wel eens. Want ja, ook ik ben maar een mens en soms zit ik ook in een minder handig patroon vast wat ik dan ook nog eens niet altijd heel goed herken. En als ik dan op een punt kom dat ik inzie dat het goed is om te veranderen, dan is het toch nog steeds een beetje eng, ook voor mij. Want dan moet ik ineens uit mijn vertrouwde patroon stappen en dat voelt dan voor mij toch een beetje spannend.

Zo af en toe komt het wel eens voorbij in het nieuws of op Social Media. Van die bijzondere dagen/feestdagen. Sommige dagen begrijp ik heel goed, want zo vieren wij bijvoorbeeld al heel lang kerst en de jaarwisseling. Maar ook zie ik steeds vaker hele bijzondere themadagen voorbijkomen. Dagen waar ik nog nooit van heb gehoord, maar dat ligt misschien ook wel aan mij. Zo zie ik in januari alleen al bijvoorbeeld een heuse Dag van de Croissant op 30 januari, een Internationale Dag van de Sneeuw op 16 januari (maar daar kwam in Nederland dit jaar niets van terecht, want het was gisteren grijs met temperaturen boven nul) of bijvoorbeeld een Verkleed Je Huisdier Dag op 14 januari.

Wat is het toch een gekke tijd van het jaar, de kerstperiode. Het doet iets met mensen en het doet ook iets met mij. Je hebt natuurlijk de mensen die Sinterklaas het land uitkijken en dan gelijk als een malle gaan versieren, maar je hebt ook de (bijna) kersthaters die het liefste onder de deken kruipen en daar weer onder vandaan komen ergens in januari.

Soms komen de onderwerpen van een blog gemakkelijk en soms duurt het wat langer. Het bloggen over dit onderwerp kwam echter zomaar ineens, in een onbewaakt ogenblik tijdens het koken, voorbij. Maar bijna nog voor deze gedachte goed en wel was opgekomen, begonnen er stemmen in mijn hoofd zich ermee te bemoeien

Ja, echt waar! Tijdens de wandeling met een klant verdwaalde ik zomaar in de Drunense Duinen. Natuurlijk was ik niet echt verdwaald, want ik had simpelweg een stukje terug kunnen lopen. Dan was ik weer op de, voor mij bekende, route gekomen. En dan had ik samen met mijn klant de oorspronkelijke route kunnen vervolgen. Maar toch, dat gebeurde dus niet. Mijn klant gaf aan ongeveer wel te weten waar we waren en hoe we weer richting het beginpunt van de wandeling zouden kunnen komen. Maar vervolgens bleek dat onderweg toch lastiger dan gedacht.

Hoe je die zomerse ontspanning wél vasthoudt. We genieten nog even van de laatste nazomerdagen en de herfst staat op de stoep. De zomervakantie ligt inmiddels achter ons. Weet je nog, die plek waar je tot rust kwam. Misschien een warm land, een plek in de bergen, of gewoon in Nederland aan zee of op de camping. Het maakt eigenlijk niet uit waar je was. Je was op een plek waar je ruimte voelde, rust mocht ervaren en waar je even op adem kon komen. En die rust voelde zó ontzettend goed. Eindelijk! Na een jaar voor drukte, afspraken, werk, zorgen verplichtingen.